انجیلی بومی جنگل‌های شمالی (هیرکانی) ایران و درختی از تیره انجیلیان است. درخت انجیلی، یکی از عناصر‌ کم‌نظیر گیاهی باقی مانده از دوران سوم زمین شناسی یعنی از حدود ۶۵ میلیون سال پیش تاکنون است، درخت انجیلی (انجیلو، آسوندار، انجول، تویی، تفی، زوند) با نام علمی Parrotia persica شناخته می‌شود. این گونه را می‌توان یکی از بازماندگان عصر یخبندان دانست که حداقل از ۱۷ هزار سال پیش بوده است و می‌توان آن را فسیل زنده محسوب کرد. در زبان انگلیسی به دلیل سختی چوبش به درخت آهن Iron wood شهرت دارد. در زبان ترکی آن را دمیر آغاجی می‌نامند و نام تالشی‌اش «آسوندار» است. رشد تنه و شاخه‌های درخت انجیلی خیلی کند است. تقریبا سالی نیم متر به ارتفاع آن اضافه می‌شود. نهایت رشد ارتفاع این درخت نیز تا ۳۰ متر است. برگ‌های این درخت در فصل بهار و تابستان به رنگ سبز روشن است و در پاییز طیف خوشرنگی از زرد، نارنجی و قرمز را نمایش می‌دهند. همین ویژگی باعث شده که این درخت در بین درختان خزان کننده مانند عروسی زیبا دلربایی کند. در پاییز شما در یک درخت انجیلی می‌توانید هم زمان چند رنگ سبز، زرد، نارنجی و قرمز را تماشا کنید؛ به همین علت برای جذب گردشگر مناسب است. این گونه در مقابل عوامل مختلف محیطی مثل آفت‌ها، خشکسالی و… بسیار مقاوم است. تنه این درخت به دلیل داشتن بافت سخت و الیاف قوی به راحتی آتش نمی‌گیرد و با تبر و اره بریده نمی‌شود؛ به همین دلیل به عنوان هیزم از آن استفاده می‌شده است. ریشه و برگ‌های آن مصرف دارویی دارد و امروزه در بسیاری از کشورهای دنیا از گونه انجیلی برای زیباسازی شهری استفاده می‌شود.

خواص درمانی درخت انجیلی

تمیزکننده پوست

درمان ناراحتی‌های گوناگون پوستی

درمان التهاب و درد چشم

کاهش درد و سوزش زخم

ضدعفونی کننده

درمان التهابات گلو و دهان

ضد ویروس

درمان واریس