بسیاری از ما از گیاه پنیرک برای درمان سرفه و بیماری‌های دیگر استفاده می‌کنیم که در ادامه بیشتر با خواص این گیاه و روش‌های تکثیر و نگهداری آن آشنا می‌شویم.

همه چیز در مورد گیاه پنیرک

گیاه پنیرک با نام علمی Malva سرده‌ای از گیاهان علفی یک ساله، دو ساله و چند ساله از خانواده‌ی Malvaceae، دارای حدود ۳۰ گونه‌ی مختلف است. این گیاه شاخه‌های کرک‌دار و منشعب با گل‌هایی به رنگ یاسی، صورتی، بنفش و سفید دارد و زادگاه این گیاه مناطق استوایی و نیمه استوایی آسیا، آفریقا و اروپا است.

گیاه پنیرک در ایران در شهر‌های آذربایجان، تبریز، خوی، کرج، کن، اراک، قوچان، خوزستان، شیراز، کرمان و بلوچستان و ... کشت می‌شود. این گیاه از طریق کاشت بذر تکثیر می‌شود. لازم به ذکر است، گیاه پنیرک اصلی در ایران نمی‌روید و گیاهی که در ایران به عنوان پنیرک تکثیر می‌گردد، گونه‌ای نزدیک به آن به نام Malva.mauritiana L است.

درمان بیماری‌ها با گیاه پنیرک

برخی از گونه‌‌های پنیرک در بسیاری از نقاط جهان به‌ ویژه، در خاورمیانه و آسیا به عنوان ماده‌ی غذایی و دارویی مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله مصارف درمانی عصاره‌ی آن می‌توان به ترمیم زخم، کبودی، جای نیش حشرات، سوختگی، اگزما، عفونت پوستی، گلو درد، سرفه، عفونت کلیه و مجاری ادراری، مشکلات گوارشی و... اشاره کرد.

ممکن است پنیرک با برخی از داروها تداخل داشته باشد. قبل از مصرف با پزشک متخصص مشورت کنید.

چگونه گیاه پنیرک را پرورش دهیم

بهترین زمان کاشت پنیرک در مناطق سرد فصل بهار و در مناطق گرم اوایل پاییز است اما، اگر مایلید که این گیاه درون گلدان کاشته و در خانه نگهداری کنید، می‌توانید در هر ماهی از سال که خواستید اقدام به کاشت کنید.

نور زیاد لازمه‌ی رشد پنیرک است. باید در طول روز حداقل ۷ الی۸ ساعت نور مستقیم خورشید را دریافت کنید.

در ابتدا پس از کاشت گیاه به آبیاری بیشتری نیاز دارد اما، پس از رشد آبیاری به هفته یک تا دو بار می‌رسد. مرطوب نگه داشتن خاک پای گیاه به افزایش گلدهی و کیفیت محصول کمک می‌کند.

دمای مطلوب گیاه پنیرک بین۲۰ تا ۲۵ درجه ی سانتی‌گراد است.

پنیرک حساسیتی به نوع خاک ندارد و در انواع خاک ها قابلیت کشت دارد اما، خاک غنی با زهکشی مناسب را بیشتر می‌پسندد. ترکیب مساوی کوکوپیت، پیت ماس و خاک برگ برای آن مناسب است. همچنین، خاکی که این گیاه در آن کشت می‌شود باید ضخامت زیادی داشته باشد.

از طرفی، پنیرک به علف‌های هرز بسیار حساس است و برای جلوگیری از رشد آن‌ها باید این گیاه را به تناوب با گیاهان دیگر کشت کرد. گیاهان وجینی انتخاب مناسبی برای این کار است.

گیاه پنیرک در طول رویش نیازمند مقادیر متوسط ازت، اکسید پتاس و اکسید فسفر است.

با باز شدن گل‌های پنیرک که معمولا از اواخر بهار (خرداد) آغاز شده و تا اواخر تابستان (شهریور) ادامه می‌یابد، می‌توان اقدام به جمع‌آوری کرد. پس از اینکه گیاه به گل نشست زمان مناسب برداشت برگ‌ها فرا می‌رسد. در این مرحله برگ‌ها دارای بیشترین مقدار مواد موثر هستند.

برای خشک کردن گل‌ها آن ها را در مقابل آفتاب قرار ندهید چون باعث از بین رفتن تاثیر مواد داخلشان می‌شود. برای نگهداری آن‌ها می‌توان از ظروف غیر پلاستیکی به دور از نور استفاده کرد.

از جمله بیماری‌های پنیرک می‌توان به قارچ اشاره کرد که عامل بیماری زنگ است. برای مبارزه با آن می‌توان از پاشیدن محلول‌های مخصوص استفاده کرد.

با گیاه پنیرک و نحوه تکثیر، نگهداری آن آشنا شدیم شما عزیزان می‌توانید با به اشتراک گذاشتن اطلاعات خود با دیگران در مورد این گیاه همراه روستاگل و حامی محیط زیست و طبیعت باشید.