در ادامه نکاتی را در مورد گیاه گون می خوانید که قطعا تاکنون از آن ها اطلاعی نداشتید با روستاگل همراه باشید تا بیشتر در مورد این گیاه بدانید و قبل از استفاده از آن به دلیل خواص بی نظیری که در درمان بیماری ها  دارد با پزشک خود مشورت کنید.

گیاه گون، چگونه گیاهی است

گیاه گون با نام علمی Astragalus سرده ی بزرگی از بیش از ۳۰۰۰ گونه ی گیاهی و درختچه ای کوچک است که به خانواده ی Fabaceae تعلق دارد. در ایران بیش از ۸۰۰ گونه گون وجود دارد. بیشتر گونه‌ های این جنس دارای برگ‌های مرکب پینه‌ای هستند. گون گونه های یک ساله و چند ساله دارد. گل های آن به صورت لوله ای یا زنگوله ای شکل به رنگ ارغوانی، گاهی آبییا سفید هستند. برخی از گونه های گون مثل، Astragalus lentiginosus ،Astragalus mollissimus حاوی سم عصبی بوده و با مسمومیت های دام مرتبط اند. 

خواص بی نظیر گیاه گون

گون به عنوان یک آداپتوژن یا مواد طبیعی که مقاومت بدن در برابر استرس های فیزیکی، محیطی و احساسی را تحریک می کنند، شناخته میشود.

گون قرن ها در طب سنتی چینی برای درمان اختلالات مختلف مورد استفاده قرار گرفته است.

برخی از خواص دارویی گون عبارتند از:

• بهبود کم خونی آپلاستیک
• کاهش فشار خون
• بهبود سیستم ایمنی
• تسکین عوارض شیمی درمانی
• بهبود حساسیت
• تقویت کلیه
• درمان آسم
• بهبود زخم
• درمان دیابت
• بهبود آلرژی

ازیکی از گونه های گون به نام گون پنبه ای یا سفید با نام علمی Astragalus gossypinus که گیاهی بوته‌ای، کوتاه و بالشتکی ست و در ایران، در بلندی‌های بالای۲۵۰۰ متر در استان کهکیلویه و بویراحمد، شهرستان‌ های اقلید و خرم‌ بید در استان فارس، در استان خراسان رضوی در کوه سرخ کاشمر و ارتفاعات بینالود و ارتفاعات ساردوئیه و اسفندقه در استان کرمان میروید، کتیرا گرفته میشود. از آبکافت کتيرا، ماده‌اى به نام تراگاکانتين به‌دست می آيد که در صنعت داروسازي، پارچه‌بافى و ... کاربرد دارد.

از شهد گل‌های گون عسل بسیار مرغوبی تهیه میشود.

گونه هایی از گون به علت داشتن پروتئین بالا به عنوان علوفه کاربرد دارند.

از گونه ای گون به نام گون گزی Astragalus Brachycalyx ماده‌‌ای به نام گز انگبین به وجود می‌آید. انگبین به دست آمده حاصل از فعل و انفعال حشره ای خاص، خواص دارویی و درمانی زیادی دارد. یکی از مواد اصلی تشکیل‌دهندهی گز اصفهان، همین ماده گز انگبین میباشد.

از طرفی، گیاه گون در مناطق کویری و خاک‌هایی که دچار فرسایش شده اند، نقش حیاتی در تثبیت خاک و جلوگیری از فرسایش خاک دارد.

در برخی نقاط از ریشه ی گیاه گون به عنوان سبزی طعم دهنده غذا هم استفاده میشود.

گون برای اکثر مردم مشکل خاصی ایجاد نمیکند با این حال، عوارض جانبی جزئی مانند خارش، آبریزش بینی، حالت تهوع و اسهال در مطالعات گزارش شده است. همچنین، افراد باردار و شیرده و کسانیکه مبتلا به بیماری خودایمنی هستند باید با احتیاط از آن استفاده کنند.

چگونه گیاه گون را پرورش دهیم

زادگاه اولیه گیاه گون مناطق معتدل نیم کره ی شمالی است این گیاه از طریق کاشت بذر و قلمه زدن تکثیر می شود. 

این‌ گیاه آفتاب کامل تا نیم سایه را می پسندد.

خاک های لومی شنی با زهکشی مناسب با PH قلیایی تا خنثی برای آن مناسب است. خاک های رسی که آب را برای مدت طولانی در خود نگه میدارند برای این گیاه مناسب نیستند.

محیط مرطوب را ترجیح میدهد و در صورت تحمل خشکی از بین میرود.

دمای۱۵ تا ۲۵ درجه ی سانتیگراد برای این گیاه مناسب است.

گون نیاز آنچنانی به کود ندارد اما در صورت نیاز میتوانید از کود های طبیعی برای آن استفاده کنید.

بخش دارویی گیاه گون ریشه ای آن است. ریشه بین دو تا چهار سال به اندازه ی قابل استفاده رشد میکند و در هر سنی قابل برداشت است. ریشه های قدیمی تر خواص بیشتری دارند.

خوشبختانه گون به بیماری خاصی دچار نمیشود اما، ممکن است مورد هجوم آفاتی مثل، حلزون یا شته قرار بگیرد.

همانطور که در ابتدا گفته شد با برخی از خواص شگفت انگیز این گیاه آشنا شدیم شما همراهان عزیز روستاگل چنانچه از این گیاه برای درمان بیماری دیگری استفاده کرده اید تجربیات خود را با ما و دیگر همراهان به اشتراک بگذارید.