1. روستاگل
  2. /
  3. نشو و نما

داز

درختچه، همیشه سبز، نخل ایرانی، خرمای وحشی، اکسیژن ساز، گونه استراتژیک، مصرف دارویی، استفاده در صنایع دستی، تثبیت خاک، جاذب کربن، ضامن بقای حیات وحش

داز

1403-09-25 02:58:14

آیا تا به حال داز این درختچه‌ی زیبای همیشه سبز را دیده‌اید؟

در مورد داز چه می‌دانید؟

آیا تا به حال میوه داز را چشیده‌اید؟

با روستاگل در این مقاله همراه باشید تا به دنیای زیبای داز سفر کنیم و از دریچه نگاه روستاگل به این گیاه ارزشمند بنگریم!

داز درختچه‌ای همیشه سبز!

نام علمی داز Nannorrhops ritchiana به معنی درختچه کوتاه قد می‌باشد. این درخت بومی ایران نخل وحشی است که در جنوب ایران در ناحیه مکران و بلوچستان می‌رویدو از برگ آن در آن نقاط سیوان می‌بافند. سیوان یک نوع کفش محلی است و شامل یک تخت و دو بند می‌باشد. در افغانستان نیز از برگ آن حصیر و کیف و کلاه و سایر اشیا ظریف را می‌سازند و از دانه آن تسبیح درست می‌کنند.

خصوصیات ظاهری نخل پاکوتاه ایرانی:

زمان گلدهی این گیاه اسفند و فروردین ماه است و رسیدن مویه‌هایش از شهریور تا آبان می‌باشد. این درخت یک بار در سال میوه ‌می‌دهد که این میوه شبیه میوه کنار وحشی بوده بسیار شیرین اما طعمی گس دارد و به اسم کونل معروف است.

داز یک تنه اصلی و چند ساقه فرعی دارد. 

شرایط نگهداری از داز:

به به هوای گرم علاقه‌مند است اگرچه می‌تواند دمای هوای سرد را نیز طاقت بیاورد. این گیاه در هر خاکی رشد می‌کند و به آبیاری زیادی نیاز ندارد اما نور بسیار زیادی را خواهان است.

نام‌های داز:

نام محلی آن در جنوب کشور پورک و داز می‌باشد و تصور می‌رود یکی از آن‌ها نام درختان نر و دیگری نام درختان ماده آن باشد و نیز در افغانستان به آن مرز گفته می‌شود. 

 

این هم از جهان زیبای داز یا نخل پاکوتاه ایرانی! امیدواریم از این مقاله استفاده کامل را برده باشید. شما عزیزان می‌توانید برای خواندن مطالبی از این دست به بخش نشو و نما مراجعه فرمایید.

منابع:

کتاب جنگل‌ها، درختان و درختچه‌های ایران نوشته دکتر حبیب الله ثابتی

اینترنت

 

دیدگاه ها
درج دیدگاه