در این مقاله می‌خواهیم گیاهی به شما معرفی کنیم که سخت‌جان و سازگار است و در مناطق صنعتی بسیار مقاوم به آلودگی است با این حال کشت این گیاه در عرصه‌های جنگلی ممنوع شده است.

با روستاگل همراه و همقدم باشید تا با گیاه عرعر آشنا شویم!

عرعر درختی از شرقی آسیا:

اصل این درخت از چین و ژاپن است و از سال‌های قدیم به ایران وارد شده است. درختی است زیبا با برگ‌های مرکب بزرگ و گاهی به رنگ جگری روشن درمی‌آید و جوانه‌های آن در اوایل اردیبهشت باز می‌شود. میوه‌های بالدار یا سامار آن نیز گاهی پس از رسیدن قرمز رنگ می‌شود و درختان ماده آن را زیبا‌تر می‌سازد.

سرعت رشد این گیاه بسیار زیاد است و به ندرت عمر آن به پنجاه سال می‌رسد. 

شرایط محیطی درخت عرعر:

عرعر از درختان بسیار کم نیاز است و به خشکی و گرما و خاک ضعیف بسیار بردبار است. محل کاشت این درخت بهتر است آفتابی تا نیم‌سایه باشد. این درخت در هر خاکی می‌روید. اگرچه خاک‌های لومی را ترجیح می‌دهد. به آب کمی نیاز دارد اگرچه خاک مرطوب را می‌پسندد. نسبت به سیل و سایه حساسیت دارد.

این درخت دارای ریشه‌های خزنده زیرزمینی سطحی بسیار می‌باشد و جست‌های ریشه‌جوش آن از فاصله ده‌متر از پایه مادر می‌روید و نیز با وجود خشکی خاک و محیط، هر درخت روزانه مقدار متنابهی آب از راه تعریق از دست می‌دهد.

نام درخت عرعر:

نام علمی این درخت Ailanthus altissima از نام چینی آن اقتباس شده است و به زبان بومی Ailanto گفته و به معنای درخت ملکوتی و آسمانی است از این رو به زبان‌های مختلف به همین نام ترجمه شده است، چنانچه به عربی آن را شجره‌الله و شجره‌السما نام برده اند و در عراق آن را لسان الطیر می‌نامند. نام فارسی این درخت در همه جای کشور ما عرعر می‌باشد.

این هم از درخت غیر بومی عرعر شما عزیزان می‌توانید برای آشنایی با گیاهان غیر بومی دیگر به نشو و نما مراجعه کنید و از این صفحه برای کاشتن درخت به نام خود و عزیزانتان اقدام کنید.

منابع:

کتاب جنگل‌ها، درختان و درختچه‌های ایران نوشته دکتر حبیب الله ثابتی

اینترنت