دیوخار گیاهی از دیار چین:

دیوخار انواع وحشی و تزئینی دارد و خاصیت‌های متعدد دارویی آن معروف است. نام علمی آن Lycium barbarum می‌باشد. درختچه‌ایست زینتی و اصل آن از چین است با شاخه‌های خوابیده و با جست‌های ریشه جوش و تقسیم پاجوش‌های آن تقسیم تکثیر می‌شود. این گیاه خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی بسیار زیادی دارد.

نام‌های محلی دیوخار:

نام‌های لوقیون، عرقد، حضض از نام‌های عربی و نام‌های فیل زهرج، دهیره، زیرک و آسه نامهای فارسی است که در کتب مختلف فارسی و عربی برای گونه‌های این جنس نامبرده‌اند.

نام‌هایی که در نقاط مختلف کشور به گونه‌های آن گفته می‌شود عبارتند از: کام، آق‌چالی(اطراف میانه)، آق تیکان(در کلاج منجیل)، زیر(در سرخس) و چاله(در سردشت)

خصوصیات ظاهری دیوخار:

این درختچه خزانپذیر تا ۴ متر رشد می‌کند برگ‌هایش تخم‌مرغی شکل می‌باشد و ۸-۳ سانتیمتر طول دارد. گل‌های آن بنفش و کوچک و میوه‌هایش سته کشیده قرمز و مرجانی رنگ به طول ۲-۱ سانتیمتر می‌باشد و در پاییز چون گوشواره‌های کوچک و زیبایی از شاخه‌های کمانی آویزان می‌گردد. گلدهی از ماه خرداد تا مرداد بوده و رسیدن بذر از ماه مرداد تا مهر انجام می‌پذیرد. گل دوجنسی و گردافشانی به وسیله حشرات از جمله زنبورها صورت می‌گیرد. میوه ها از نوع سته ای و به رنگ قرمز و نارنجی است.

نیازهای دیوخار:

این گیاه به نور زیاد، رطوبت کم، گرما و خاک رسی، شنی و لومی با زهکش خوب نیازمند است و رشد آن در خاک‌های بسیار فقیر نیز امکانپذیر است.

با دیوخار گیاهی از دیار شرق آسیا آشنا شدید. برای آشنا شدن با گیاهان بیشتر به نشو و نما رجوع کنید و ما را از نظرات ارزشمند خود بهرمند کنید.

منابع: کتاب جنگل‌ها، درختان و درختچه‌های ایران نوشته دکتر حبیب الله ثابتی

اینترنت