!به دنیای خوش رنگ سنجد تلخ خوش آمدید

با روستاگل همراه باشید تا با این گیاه زیبا و میوه‌دار آشنا شویم.

نام علمی این گیاه Hippophae rhamnoides است که واژه‌ای یونانی می‌باشد و از دو واژه Hippos به معنای اسب و pheos که نباتی است خاردار تشکیل یافته است.

سنجد تلخ درختچه‌ای‌ست زیبا و خاردار با برگ‌های نقره فام و میوه‌های حنائی رنگ. 

پراکندگی جغرافیایی و تکثیر سنجد تلخ:

انتشار این درختچه در اروپا و آسیای غربی و مرکزی است و تا مغرب چین و شمال غرب هیمالیا پیش می‌رود و در ایران در ارتفاعات البرز تا آذربایجان و طالقان و دره کرج انتشار دارد و در ارتفاعات کرج تا ۲۳۰۰ متر ارتفاع، بالا می‌رود و برای پرچین باغ‌ها به کار می‌رود.

این درختچه‌ی برگریزگیاهان بسیار مقاومی هستند که می‌توانند دمای زمستانی تا ۴۳- درجه سانتیگراد را تحمل کنند. از آنجایی که گونه‌های سنجد تلخ سیستم ریشه‌ای تهاجمی و گسترده ایجاد می‌کنند، برای جلوگیری از فرسایش خاک کاشته می‌شوند و در احیای زمین به دلیل خواص تثبیت نیتروژن، زیستگاه حیات وحش و غنی‌سازی خاک استفاده می‌شوند. این گیاه به خوبی در خاک‌های آهکی رشد می‌کند و به صورت انبوه می‌روید.

این گیاه به وسیله قلمه و ریشه جوش به سرعت تکثیر می‌شود و در بیشتر نواحی برای احداث پرچین سبز بکار می‌رود.

خصوصیات ظاهری:

این درختچه دارای برگ‌های بی‌پایه باریک و نقره‌ای به طول ۷-۵ سانتیمتر است. گل‌های نر آن بی‌پایه و ماده‌های آن پایه‌دار می‌باشد. میوه‌ی آن نارنجی کوچک بیضی شکل و کمی ترش است.

نام‌های سنجد تلخ:

نام محلی آن سنجد تلخ، کام، کهام (دره کرج)، کاه (در طالقان)، چالی (در قره تپه و ایشلق در میانه)، کوکورد (آذربایجان غربی)، گفته می‌شود و در کتب نیز آن را غاسول رومی و شوک‌القصار نامبرده‌اند.

شما این گیاه را به چه نامی می‌شناسید؟

آیا در محل زندگی شما نیز این گیاه نام به خصوص خود را دارد؟

برایمان بنویسید که این گیاه را به چه نامی می‌خوانید؟

با روستاگل همراه باشید و به یاد عزیزانتان درخت بکارید.

منابع: کتاب جنگل‌ها، درختان و درختچه‌های ایران نوشته دکتر حبیب الله ثابتی

اینترنت