درخت انجیر معابد افسانه ها و داستان های جذابی دارد که در اینجا گوشه ای از آنها را نقل کرده و به شناسایی بهتر این درخت افسانه ای می پردازیم، طایفه ها و اقوام مختلف نظرات جالبی در مورد این درخت دارند اولین این که این درخت بانوی زیبا رو و حیله گری بوده و چون معشوق خود را فریب داده به این حال درآمده و از پایین آویزان شده و یا اینکه سیستانی ها و زنان بلوچ درخت معابد را به دلیل شباهت ریشه های بلند آن به گیسوان زنان آن را مکر زن می نامند.

داستان دیگر به این صورت گفته شده است که این درخت میهمان درخت دیگری بوده که با حیله بر روی درخت میزبان نشسته و آن را خفه و از بین برده، تا ریشه های خودش را به خاک برساند.

بسیاری از بومیان جزایر چابهار و کیش بر این باورند که این درخت به دلیل داشتن قدمت بالا حاجت روایی دارد و مقدس است که بسیاری از مردان این مناطق در زمان های قدیم حاجت چند همسری داشتن با اعتقاد و دخیل بستن به این درخت حاجت روا می شدند.

در ادامه بیشتر به این درخت می پردازیم.

درخت انجیرمعابد، دستگاه تولید اکسیژن

درخت معابد همیشه سبز، تولید 24 ساعته اکسیژن، شکوه و زیبایی ظاهری و جز درختان گرمسیری است. انجیر معابد با نام علمی فیکوس رلیجیوزا یکی از بلندترین درختان جنگل‌های بارانی شبه قاره هند تا جنگل های جنوب چین و اندونزی است.

درخت انجیر معابد برای پیروان ادیان هندو، جین و بودایی مقدس است و آن را درخت گلچین شده نیز می نامند. کریشنا خدای هندو در کتاب حماسی سرود خداوند خود را اینگونه وصف می کند، من درختی گلچین در میان درختانم، من خدای حکیم در میان حکیمانم.

بوداییان نیز باور دارند که بودا در زیر درخت انجیر مقدس به مراقبه پرداخت و به روشن بینی رسید، از این رو انجیر معابد را درخت بودا و درخت بیداری نیز نامیده اند.

باوری عمومی در مردمان هندوستان وجود دارد که آبیاری، ستایش و چرخیدن در اطراف درخت انجیر معابد، ثروت، شهرت و فراوانی شادی و خوش اقبالی برای انسان به ارمغان می آورد.

انجیر معابد یا انجیر مقدس درختی باشکوه در بسیاری از شهرهای بندری و جزایر شاخاب پارس و دریای عمان است، در گویش های محلی جنوب ایران این درخت زیبا را لور یا لیل یا لیلک نیز می نامند.

برگ های انجیر معابد به شکل قلب می باشد و یکی از ویژگی های منحصر به فرد این درخت تولید اکسیژن در تمام طول روز حتی در شب است.

در شبه قاره هند درخت انجیر معابد نماد وسعت بی پایان کیهان است و از این رو بسیاری از مردم هند آن را درخت زندگی می نامند.

در طب سنتی هند این درخت می تواند نزدیک به ۵۰ بیماری از جمله اسهال، صرع و ناراحتی های معده را درمان کند، برگ درخت برای درمان خارش مداوم پوست، ترمیم پاشنه های خشک و ترک خورده و درمان جای جوش، جوش و سر سیاه استفاده می شود.

شاخه های این درخت سرشار از ویتامین K می باشد و برای درمان نارسایی های پوستی و عروقی کاربرد دارد.

درخت معابد چرا میزبان و می کشه؟

انجیر معابد چرخه زندگی غیرمعمولی دارد، میوه های کوچک آن پس از تشکیل شدن به مرور از رنگ سبز به بنفش تغییر می کنند، پرندگان میوه خوار که جذب رنگ و طعم آن می شوند از آن تغذیه می کنند.

دانه‌های انجیر معابد که در دستگاه گوارش پرنده هضم نمی شوند، پس از دفع بر روی درختان دیگر قرار می گیرند.

این دانه‌ها جوانه می زنند و ریشه‌های آن از شاخه ها به پایین درخت میزبان و به سمت زمین فرستاده می شوند. پس از رشد انجیر معابد شاخه‌ها و ریشه های انجیر معابد، تنه درخت میزبان را دربرگرفته به تدریج امکان رشد و بقا را برایش غیر ممکن می‌کند.

درخت انجیر معابد به مرور بر روی تنه و ریشه های خود می‌ایستد به همین دلیل معمولا در میان تنه انجیر معابد حفره ایست که جایگاه درخت میزبانیست که زمانی تکیه گاه و بستر رشد آن بوده است.

انجیر معابد به عنوان درختی زینتی، در باغ ها و پارک های شهرهای جنوبی ایران در آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری جنوب کشت می شوند.

آنها نور کامل خورشید را ترجیح می دهند و می توانند در همه انواع خاک رشد کنند.

تولید مداوم اکسیژن درشبانه روز در هوای شهرها، سایه سار انبوه و گسترده و خنک آن و جذب پرندگان آن را گزینه مطلوبی برای زیبا سازی پارکها و معابر نموده است.

اگر میخواهید به این درخت کمک کرده و حافظ آن و محیط زیست باشید ما همراه با کاشت درخت همراه شما هستیم لطفا شما نیز ما را یاری کرده و اطلاعات بیشتردر مورد این درخت را با ما در میان بگذارید.