تا به حال اسم درخت سی بابل رو شنیدی؟

در این مقاله با درخت سی بابل که جز درختان گرمسیری است و منطقه هفت برادرون آشنا می‌شویم.

بیشتر در مورد درخت سی بابل بدانیم

بابل، کرت، سلم، صمغ عربی یا چش نام درختی است که در استان‌های ساحلی جنوب ایران می‌روید.

نام علمی سی بابل، واچلیا نیلوتیکا Vachellia nilotica است. این درخت در هند بابول Babul نامیده می‌شود. سی بابل گونه‌ای اقاقیاست و بومی جنوب ایران، شبه قاره هند، شبه جزیره عربستان و بخش‌هایی از آفریقا می باشد.

عمر این درخت بسیار طولانی ست و به صدها سال می‌رسد، بلندی درخت تا ۲۰ متر هم می‌رسد.

درخت تاج گرد و پرپشتی ایجاد می‌کند، پوست تنه آن بسیار تیره و تقریباً سیاه رنگ و چاک چاک است. میوه قابل خوردن ندارد و برگ‌های آن شانه‌ای و ریز است و دانه‌های آن در یک غلاف بلند قرار دارند.

در محله بهمنی بوشهر هفت اصله از این درخت وجود داشت كه به هفت برادرون شهرت داشتند.

قناتی از پای آنها عبور می‌كرد كه با گذر زمان این قنات پوشیده شد، 6 درخت دیگر قطع شد و تنها این درخت باقی مانده است، این درخت نخستین درخت كهنسال استان بوشهر است که با قدمت 250 سال، ارتفاع 19 متر و وسعت پوششی 341 مترمربع ثبت ملی شده است.

علاوه بر این درخت، درخت کهنسال دیگری از همین نوع، در ری شهر قدیم نیز با قدمت ۲۰۰ سال ثبت ملی شده است.

سی بابل درختی سایه‌دار و همیشه سبز است. این درخت نقش زیادی در حفاظت خاك و دارکشت‌ورزی دارد، دارکشت‌ورزی یا آگروفارستری، نوعی کاربری مدرن از زمین است که به صورت همزمان درختان جنگلی یا میوه‌ای و گیاهان زراعی با هم کشت می‌شوند و دام و طیور و یا آبزیان با آن‌ها پرورش داده می‌شود.

ویژگی تثبیت نیتروژن خاک و حفظ رطوبت خاک دلیل کاربرد آن در دارکشت‌ورزی است، این درخت با دانه تکثیر می‌شود و درخت بالغ تا 16000 دانه تولید می‌کند.

این درخت با درختانی که صمغ عربی تولید می‌کنند از یک خانواده‌ است، صمغ سی بابل ارزش کمتری دارد با این حال به صورت محلی مصرف می‌شود.

چوب درخت و دانه‌ی آن برای درمان برخی بیماری‌ها مانند گلودرد، زخم معده و ناراحتی‌های گوارشی کاربرد دارند.

برگ‌ها و غلاف دانه‌های این درخت، خوراک خوبی برای چارپایان و طیور است و برای آن‌ها ویژگی از بین برنده انگل‌های گوارشی نیز دارد.

چوب آن سرخ تیره مایل به قهوه‌ای است و بسیار سخت و چگال است و در برابر آب به خوبی پایداری می‌کند.

به همین خاطر در جنوب ایران از گذشته تا به حال چوب سی بابل یکی از چوب‌های اصلی برای ساخت لنج بوده است.

این درخت را می توان به کمک روستاگل به زمین هدیه کرد و در حفظ این درخت کوشا بود.