گیاه لیندا گزینه ای مناسب در انتخاب گیاه، برای محل کار شماست.  

نام رایج آن در انگلیسی  ponytail palm tree است و نام علمی این گیاه درگذشته nolina recurvate بوده و در زمان حال به beaucarnea recurvate تغییریافته است.

نام‌های مرسوم و رایج این گل نخل پافیلی و دم اسبی است در ادامه با این گیاه بیشتر آشنا میشی.

درخت لیندا یا نخل لیندا؟

این گیاه درواقع، نه نخل است و نه درخت بلکه از نظر گیاه‌ شناسی از خانواده اگاو agave است. این گیاه جز گیاهان آپارتمانی است و در کنار گیاه شامادورا می‌تواند به زندگی شما زیبایی خاصی ببخشد و از مهم‌ ترین ویژگی های ظاهری این گیاه می‌توان به ساقهٔ ضخیم آن که آب را در خودش نگه داشته و در برابر خشکی مقاوم است، اشاره کرد.

این گیاه دارای برگ‌ های سبز تیره و باریک است و مانند دم اسب از بالای ساقه رشد می‌کند و به پایین می‌ریزد که دلیل اصلی زیبایی این گیاه است.

این گیاه رشد کندی دارد و برای افرادی که نمی‌توانند دائم به گل رسیدگی کنند، انتخابی مناسب بوده و به تنها چیزی که نیاز دارد نور مناسب است و به کم‌ آبی مقاوم و طول عمر آن نیز زیاد است.

با گیاه لیندا بیشتر آشنا شویم

زادگاه اصلی آن مناطق خشک و جنوبی مکزیک است و گیاهی بیابانی است. تکثیر این گیاه به دو روش می‌توان انجام داد.

روش اول

• بذر

روش دوم

• قلمه

در روش قلمه زنی باید از تنه جوش‌های این گیاه که پس از مدتی بر روی پیاز لیندا ظاهر می‌شوند استفاده کرد هنگامی می‌شود این گیاهچه‌ها را از گیاه مادر جدا کرد که انتهای ساقه آنها نیز متورم شده باشد.

به هنگام قلم‌ زنی این گیاه باید از چاقوی تیز و ضدعفونی شده استفاده کنید پس از جداسازی بهتر است که این قلمه‌ها را در خاک‌های حاوی هورومون ریشه زا است بگذاریم تا سریع‌ تر ریشه کنند به نور متوسطی نیاز دارد و هیچگاه آن را در مقابل نور مستقیم خورشید قرار ندهید.

چطور گیاه لیندا رو تشخیص بدیم

این گیاه دارای برگ‌های باریک کشیده ضخیم و آویزان است رنگ برگ‌ های آن سبز تیره است و به‌ ندرت در سنین بالا در فصل تابستان گل‌های سفید مایل به کرم روی آن ظاهر می‌شوند.

ارتفاع این گیاه در شرایط مطلوب به 2 متر می‌ رسد این گیاه سایه را دوست نداشته و به‌ شدت خواهان نور است و به دلیل بیابانی بودن رطوبت زیاد برایش خوب نیست.

مراقبت از گیاه لیندا

برای اینکه گیاه لیندا شما در خانه رشد بهتری داشته باشد، موارد زیر را رعایت کنید. 

نور

به دلیل بیابانی بودن و در معرض نور خورشید قرارگرفتن، این گیاه علاقهٔ زیادی به نور دارد و از سایه خوشش نمی‌اید؛ اما مانند هر گیاه آپارتمانی دیگری نور مستقیم آفتاب برای آن خوب نیست و باید در خانه پشت پنجره گذاشته شود و روزانه 4 ساعت به نور نیاز دارد.

این گیاه در نیم‌ سایه هم رشد خوبی دارد؛ اما هرچند وقت یکبار باید در محل پر نوری قرار بگیرد.

رطوبت

در طول سال هفته‌ای یکبار غبار پاشی کافی است و در روزهایی که دمای هوا زیر 10 درجه است غبار پاشی نکنید.

درجه حرارت

دمای مناسب برای رشد این گیاه 18 تا 25 درجه سانتی‌گراد است و در ماه‌های سرد سال 10 تا 13 درجه و در ماه‌های گرم سال دمای 21 درجه را برای این نخل زیبا فراهم کنید. در کل بازهٔ تحمل این گیاه بین 5 تا 30 درجه سانتی‌گراد است.

آبیاری

با توجه‌ به بیابانی بودن این گیاه، پیاز این گیاه قادر است تا یک سال آب را در خود ذخیره کند. پس آب زیاد باعث پوسیدگی این گیاه می‌شود.

رطوبت خاک گیاه باید پایین باشد و بین وعده‌های آب‌ دهی خاک کاملاً خشک شود و در طول فصل رویش گیاه هر 3 هفته یکبار آب‌ دهی انجام شود و در زمستان تا حدی‌ که برگ‌ها پژمرده نشوند آبیاری شود.

خاک

خاک موردنیاز این گیاه مخلوطی از رس شن و مواد آلی است. این مخلوط همان خاکی است که لیندا در مناطق بومی دارد و بسیار سبک است.

مقداری پیت ماس و هوموس نیز در خاک برای تغذیه گیاه مناسب است و در کل این خاک، خاکی سبک و با زهکشی عالی است.

با گیاه فوق العاده لیندا آشنا شدید، برای داشتن آن نیاز نیست به مکزیک سفر کنید! آن را تهیه کرده و با رعایت نکات گفته شده این گیاه را پرورش دهید و اگر میخواهید بیشتر در مورد نحوه فعالیت روستاگل بدانید قسمت روشن سازی را مطالعه کنید.