1. روستاگل
  2. /
  3. نشو و نما

درخت ممرز

درخت ممرز در کشور ایران در جنگل های شمال کشور رشد میکند و دارای نام های متعددی در زبان های محلی است مانند اولس، شرم دار، کجور و ... که در ادامه بیشتر به این درخت می پردازیم

درخت ممرز

1401-09-27 19:50:51

شاید تا به حال درخت ممرز را دیده باشید اما مثل خود من در نگاه اول به دلیل شباهت زیاد آن به درخت نارون، این درخت را به اشتباه تشخیص داده اید اما در ادامه به طور کامل با آن آشنا میشوید.

نام رایج انگلیسی آن از سختی چوب، شبیه به شاخ گرفته شده است و گاهی به آن چوب آهن نیز گفته میشود چوبی که میتواند اره ها را کُند میکند. با نام علمی carpinus betulus و اسامی دیگری همچون the European  و common hornbeam شناخته میشود.

 

هرچه که در مورد درخت ممرز می خواهید بدانید

در نواحی شمالی ایران به آن، اولس و شَرَم یا شرم دار گفته میشود. ممرز همچنین با نام بوک نارون نیز شناخته میشود. دهخدا آن را گونه ای از درخت اولس معرفی میکند که در آستارا، منجیل، طوالش و کوهپایه گیلان، اولاس یا اولس، در کلاردشت و کجور کُرزِل، در اطراف رشت فَق یا فِق، در شیرگاه ساری، بهشهر و میاندوره مِمَرز یا مَمَرز و مَرِز، در لاهیجان شَرَم، در گرگان، علی آباد رامیان و حاجیلر تغار و درکتول کَچَف و در رامسر و رودسر جَلَم خوانده میشود.

با آنکه بسیاری ممرز را بومی اروپای مرکزی، غربی و جنوبی میدانند که تا شرق اروپا تا اوکراین امتداد یافته است، عده ای معتقدند که درخت ممرز بومی جنوب غرب آسیاست که در جنگل های شمال و ارسباران انتشار یافته است همچنین در انگلستان به ویژه در جنگل های باستانی جنوب اکسس، هرتفوردشایر و کنت شمالی به وفور دیده میشود.

این درخت برگ ریز، از تیره توسکاییان است که ارتفاع آن به حدود 15 تا 25 متر میرسد، دارای تنه ای شیاردار و مایل به رنگ سبز و خاکستری است با برگ هایی پهن با شکل های یکسان به طول 4 تا 9 سانتی متر که رگه هایی برجسته، چین دار و دندانه دارد که میتواند حتی 150 سال رشد کند.

جوانه های ممرز برخلاف راش، حداکثر 10 میلی متر طول دارند و در نزدیکی شاخه فشرده میشوند تک پایه است و گردافشانی آن بسیار زیاد است وتوسط باد پس از پدیدار شدن برگ ها در اوایل تابستان صورت میگیرد و سپس تبدیل به میوه ای کوچک به طول 8-7 میلی متر است که تا حدی توسط یک برگ سه پر به طول 3-4 سانتی متر احاطه شده است و در پاییز بالغ میشود.

ممرز به عنوان گیاهان غذایی توسط لارو، برخی لز گونه های Lepidoptera از جمله پروانه پاییزی، زمرد معمولی، خارپردار، ابوالهول گردو، زیربال مسی و پروانه زمستانه استفاده میشود.

 

مراقب درخت ممرز باش

این درخت مانند درخت لیلکی از درختان بومی ایران است و  تکثیر این درخت از روش بذر صورت میگیرد. بهترین زمان برای جمع آوری باله های بذر نرم و در حال تغییر به رنگ زرد است، بذر ممرز در پاییز و درهوای آزاد کاشته میشود و یک دوره سرمایی 3-4 ماهه را طی میکنند و از طریق پیوند نیز تکثیر میشود.

ممرز در شرایط آفتابی و نیمه سایه رشد میکند به کیفیت خاک حساسیت چندانی نشان نمیدهد و در اغلب خاکها رشد میکند با این حال خاکهایی بازهکشی خوب برای آن مناسب تر است. بذرها اغلب تا بهار سال دوم پس از کاشت جوانه نمیزنند، این درخت یک بذر پرکار است و با بازسازی طبیعی شدید مشخص میشود.

 

می خواهی در مورد درخت لیلکی بیشتر بدانی اینجا را کلیک کن

 

ویژگی های فرهنگی و ادبیاتی درخت ممرز

در زبان انگلیسی مرسوم است افرادی که در ماه ژوئن متولد شده اند از درخت ممرز افتاده اند، رومی ها از ممرز برای ارابه های خود استفاده میکردند. هزارتوی همپتون کورت در لندن در اصل از ممرز بود قبل از اینکه باسرخدار و هالی جایگزین شود.

آخرین درخت، تنها درختی که از ویرانی نبرد دلویل وود در سال 1916 جان سالم به در برد. این درخت به عنوان بخشی از یادبود ملی دلویل وود آفریقای جنوبی در نزدیکی لانگووال حفظ شده است.

ممرز لینکلن، توسط رئیس جمهور لینکلن در باغ گیاه شناسی ایالات متحده در محوطه کاپیتول، واشنگتن دی سی کاشته شد. ممرز لینکلن، توسط رئیس جمهور لینکلن در باغ گیاه شناسی ایالات متحده در محوطه کاپیتول، واشنگتن دی سی کاشته شد.

 

امیدوارم از خواندن این مطالب لذت برده باشید هدف ما از جمع آوری این اطلاعات آشنایی هر چه بهتر شما دوستداران طبیعت با منابع طبیعی و درخت کاری است همان طور که میدانید روستاگل با کاشت درختان بیشمار در رویشگاه های مناسب حافظ منابع طبیعی است برای اطلاع از رویشگاه ها اینجا را انتخاب کنید.

دیدگاه ها
درج دیدگاه