با خواندن این مطلب شما با گل اقاقیا در فرهنگ‌های مختلف و همچنین نحوه پرورش آن آشنا می‌شوید و اینکه چگونه آن را تکثیر کنید. اقاقیا که بیشتر بخاطر گل‌های خوشه‌ای سفید رنگ زیبایش که عطری دل‌انگیز دارد کشت می‌شود دارای چوبی مقاوم و مستحکم است که می‌تواند تا صد سال در برابر پوسیدگی مقاومت کند.

پیش بسوی شناخت هر چه بهتر اقاقیا

اقاقیا یا روبینا که بیشتر با نام علمی Robinia شناخته می‌شود در زبان انگلیسی به نام ملخ سیاه black locust  معروف است. جز درختان غیربومی است و نام علمی این جنس از باغبان سلطنتی فرانسوی یعنی ژان رابین و پسرش وسپازین رابین گرفته شده است که برای نخستین بار در سال 1601 این گیاه را به اروپاییان معرفی کردند.

اقاقیا از خانواده باقلاییان به شمار می‌رود، این گیاه گلدار خزان‌پذیر معمولا بسیار دیرتر از سایر درختان در بهار جوانه می‌زند و در پاییز جزو نخستین درختانی است که برگ‌هایش را از دست می‌دهد. اقاقیا می‌تواند در قامت 4 تا 25 متری رشد کند.

برگ‌هایش با 7 تا 21 برگچه به شکل بیضی هستند، گل‌های خوشه‌ای آن به رنگ سفید یا صورتی روشن هستند که به شکل آویز روی شاخه‌ها قرار می‌گیرند. پوست تنه اقاقیا که چوبی مستحکم و مقاوم به شمار می‌رود به رنگ خاکستری- قهوه‌ای با حلقه‌های مشخص و بسیار متراکم و سنگین است.

حدود 20 گونه از گیاه اقاقیا در جهان شناخته شده است این درختان که بومی شمال آمریکا و مکزیک به شمار می‌روند به واسطه عطر دلپذیر گل‌ها و زیبایی‌شان در بیشتر نقاط جهان کشت می‌شوند. باید توجه داشت درختان اقاقیا قابلیت احیای خاک‌های آسیب‌دیده را دارند به سبب اینکه می‌توانند نیتروژن را تثبیت کنند، پتانسیل این را دارند که بخشی اولیه از جانشینی اکولوژیکی برای کمک به ترمیم خاک‌های آسیب‌دیده باشند و به عنوان گونه‌ای پیشگام در این زمینه عمل کنند.

بیا تا درخت اقاقیا بکاریم

بهترین روش جهت تکثیر اقاقیا روش به شیوه بذر است. اقاقیا در برابر سایه مقاوم نیست و ترجیح می‌دهد در مناطقی با آفتاب فراوان و زمین‌های بایر رشد کند. خاک غنی از سنگ‌های آهک را ترجیح می‌دهد اما توانایی سازگاری با خاک‌های دیگر را نیز دارد. فصل گلدهی این درخت پس از شش سالگی، از اواخر بهار تا اواسط تابستان است که می‌توان برای تولید بذر از دانه‌های تولید شده استفاده کرد. بهترین بذ‌رهای اقاقیا توسط درختان 15 تا 20 ساله تولید می‌شوند.

ناگفته‌های درخت اقاقیا

اقاقیا در طب سنتی به عنوان گیاهی مفید جهت تسکین درد‌های عصبی، آرامبخش، تسکین سرفه، درمان بیرون زدگی مقعد و درمان ورم‌های دهان تجویز می‌شود. این درخت با گل‌های زیبا را می‌شود در رویشگاه بجستان مشاهده کرد.

طبق یک روایت آمریکایی مشهور است در سال 1812 در نبرد دریایی و جنگ با کشتی‌های انگلیسی که با چوب بلوط ساخته شده بودند تنها دلیل برتری کشتی‌های آمریکایی به علت این بود که از چوب اقاقیا تولید شده بودند و این چنین مشهور است قدرت اقاقیا مستقیما در برابر درخت بلوط  قرار گرفت و اقاقیا پیروز گشت.

درخت اقاقیا در میان افسانه‌های بومیان آمریکای شمالی و قبایلی که با آن تعامل داشتند بسیار مقدس بوده است برخی از این قبایل معتقدند یکی از راه‌هایی که نفرین می‌تواند آشکار شود این است که فرد بدخواه یک چوب تیز از اقاقیا را به سمت پوست شخصی نفرین شده بیاندازد در این صورت نفرین به مرگ فرد می‌انجامد. همچنین بنا به علت اینکه اقاقیا پس از قطع شدن، توانایی مقاومت صدساله در برابر پوسندگی را داراست با مرگ و چرخه حیات و دنیای زیرین در ارتباط است.

با ناگفته ها و افسانه‌های اقاقیا آشنا شدید اگر شما نیز در مورد این درخت اطلاعات دارید با روستاگل در میان بگذارید و همچنین شما عزایزان با کاشت درخت اقاقیا می توانید حافظ آن باشید.